Andrija Radulović dobitnik Trinaestojulske nagrade

Trineastojulsku nagradu za 2024. godinu dobili su Andrija Radulović, mr Branislav Bane Sekulić i dr Nikola Marojević. Trinaestojulsku nagradu za životno djelo dobio je prof. dr Dragan Koprivica.

“Književnik Andrija Radulović dobio je nagradu za knjigu poezije „Otkup“, akademski slikar mr Branislav Bane Sekulić, redovni profesor u penziji za izložbu u Muzeju savremene umjetnosti Crne Gore praćenu monografijom i Nikola Marojević, doktor bogoslovskih nauka za ukupnu godišnju aktivnost na razvoju kulture”, navodi se u saopštenju Žirija za dodjelu Trinaestojulske nagrade.

Dr Dragan Koprivica, redovni profesor u penziji dobitnik je Trinaestojulske nagrade za životno djelo.

Poezija Andrije Radulovića prevođena je na: ruski, engleski, bugarski, italijanski, rumunski, španski, grčki, mađarski, arapski, danski, slovenački, makedonski, poljski, švedski, ukrajinski, francuski, beloruski, nemački, hebrejski, češki, slovački,turski, svahili, bengalski i jermenski jezik.

O poeziji Andrije Radulovića pisali su veliki domaći i strani pisci, književni kritičari i univerzitetski profesori, između ostalih Matija Bećković, Aleksandar Sekulić, Miodrag Ćupić, Dragomir Brajković, Srba Ignjatović, Dragan Jovanović Danilov, Saša Radojčić, Milan Nenadić, Žarko Komanin, Alek Vukadinović, Želidrag Nikčević, Žarko Đurović, Ilija Lakušić, Milorad Simunović, Drago Perović, Lidija Tomić, Kleopatra Liberi, Sergej Glovjuk, Budimir Dubak i mnogi drugi.

Obrazovanje je stekao na Univerzitetu Crne Gore i Novosadskom univerzitetu. Uređivao je časopise Udruženja književnika Crne Gore „Književni zapis“ i „Skver“. Član je Udruženja književnika Crne Gore i jedan od osnivača Književnog društva „Njegoš”.

Bio je predsednik Žirija za dodjelu književnih nagrada „Marko Miljanov“[1], „Miodrag Ćupić“[2] i za dodjelu Državne nagrade „Oktoih“ za izuzetne rezultate u oblasti vaspitanja i obrazovanja[3][4][5]. Bio je predsednik Odbora za međunarodnu saradnju Udruženja književnika Crne Gore ( 2005- 2015 ) i podpredsjednik Fondacije za književnost i kulturu „Miodrag i Branka Ćupić – Podgorica (2011—2021).

Predstavnik je Crne Gore u Programskom savetu Foruma slovenskih kultura, međunarodne organizacije koja promoviše očuvanje kulturnih vrednosti i tradicije na prostoru slovenskih zemalja[6].

Član je Odbora za književnost Crnogorske akademije nauka i umjetnosti.

Poeziju Andrije Radulovića objavljuju poznati regionalni, evropski i svjetski časopisi, novine i listovi poput: Modern Poetry in Translation (London), Poetiks (Atina), Nezavisna novina (Moskva), Novi život (Jerusalim), Politika (Beograd), Letopis matice srpske (Novi Sad), Poezija danas (Varšava), Literarni svijet (Sofija), Karukatha (Kalkuta), Pjesnik (London), Srpski književni list (Beograd), Mogućnosti (Split), Dijalozi (Maribor), Rodna Ladoga (Sankt Peterburg), Literarna Kanada (Toronto), Povelja (Kraljevo), Mladost (Moskva), Večernje novosti (Beograd), Stvaranje (Podgorica), Poezija (Jaši), Književne novine (Beograd), Oda (Hale, Njemačka),Teste (Francuska), Herberk (Češka), Pesničke novine (Skadarlija, Beograd), Poezija (Zagreb), Polja (Novi Sad), Savremenik (Beograd), Lirikon (Velenje), Zlatna greda (Novi Sad), Dan (Podgorica), Srpski pregled (Banja Luka), Vijesti (Podgorica), Puls (Sofija), Videlo (Makedonija), Trag (Vrbas), Književni magazin (Beograd), Proti citata (Atina), Književnik (Banja Luka) itd.

Učesnik je velikog broja međunarodnih festivala poezije, kao i naučnog skupa o Petru II Petroviću Njegošu na Filološkom fakultetu državnog Univerziteta u Sankt Peterburgu 2001. godine.

Andrija Radulović se bavi šahom. Idejni tvorac je Šahovskog kluba „Prosvjeta“ iz Podgorice, i bio je prvi kapiten kluba, koji se danas takmiči u Premijer ligi. Ima titulu majstorskog kandidata i zvanje učitelj šaha.